Collega Remco geïnterviewd door Aftersales Magazine

‘DE GLIMLACH VAN EEN KIND, DAAR DOE IK HET VOOR’ Met zijn imposante Ford Crown Victoria Police Interceptor van 5,70 meter wordt Remco Meijer door zijn inzittenden toch wel gezien als de ‘opperbaas’. De sympathieke automonteur maakt deel uit van de Dutch American Police Department, een stichting met vijftien Amerikaanse politieauto’s en vier motoren die wensritten maakt met en voor ernstig en chronisch zieke kinderen.

Vrijwillige automonteur bij DAPD

Een paar jaar geleden zag Remco tijdens een event een aantal Amerikaanse politieauto’s staan. “Dat wekte gelijk mijn interesse want ze zagen er prachtig uit”, aldus Remco. “Ik zag de vacature: ‘Vrijwillige automonteurs gezocht bij DAPD’, de Dutch American Police Department en dacht: Waarom niet? Ze waren erg blij met mijn aanbod en ik kon me uitleven op die Amerikaanse slagschepen met hun dikke V8’en. Ik ben een paar keer mee geweest naar evenementen en heb ook zelf in zo’n policecar mogen rijden. Eén van de eigenaren had net een fraai model geïmporteerd en dat leek mij wel wat. Ik houd van auto’s die anders dan anders zijn en daar past deze dus prima bij!”

‘Unit 8453’

“Mijn Ford Crown Victoria Police Interceptor met 4,6 liter V8 en 250 pk knapte ik op in mijn vrije uurtjes. Hij is knikkerhard en er is geen vlekje roest te bekennen. Dit beest heeft van 2008 tot en met 2018 dienst gedaan bij de California Highway Patrol. Officieel is het ‘Unit 8453’ en de wagen was vooral actief in de regio van de Inland Division. Mijn auto is een zogenaamde slicktop, dit betekent dat de politieverlichting is weggewerkt in de auto en dus ontbreekt de lichtbalk. Deze Crown Vic heeft maar liefst elf antennes op het dak gemonteerd zitten. Zes zijn er voor de communicatieapparatuur en de overige vijf zijn van het Lo Jack-systeem waarmee deze ‘Unit 8453’ is uitgerust, bedoeld om gestolen auto’s mee terug te vinden.”

Remco enthousiast: “Het is techniek uit de jaren ’80. Deze auto staat op iets grotere wielen en de motor is wat gekieteld. ABS? Nope. Gewoon hard remmen en hopen dat je op tijd stilstaat. Wel heeft de auto een Heavy Duty-onderstel, een extra oliekoeler en de originele Pushbar op de neus. Officieel is het een K9-auto geweest, een hondenauto dus. Hondenharen kom ik nog geregeld tegen, ja, kogels heb ik daarentegen nog niet gevonden. Voordat de auto werd geëxporteerd is er weer gewoon een bank achterin gekomen zodat ik mijn passagiers kan meenemen.”

Rijden voor het goede doel

Remco heeft flink wat van de ‘Unit 8453’-historie kunnen achterhalen. “Met dank aan e-mail en internet. Zo heb ik contact gehad met een Inland Division-officer die me de complete onderhoudshistorie heeft gestuurd. Ook weet ik inmiddels precies welke agent ermee heeft gereden en wie de hond was. Ik heb gemaild met deze agent, maar die heeft tot op heden helaas niet gereageerd. Niets aan te doen, dat is zijn goed recht. Ik kreeg de auto trouwens met 166.900 mijl op de teller, hij werd verkocht omdat hij tien dienstjaren had gedraaid. Erg veel actie heeft ‘ie overigens niet gezien op de Amerikaanse highways, hij heeft weinig geleden, daar was ik al snel achter.”

Hoezeer Remco ook geniet van zijn Amerikaanse spierbundel, de wensritten en dan met name de lach op de gezichtjes van zeer zieke kinderen, dáár doet hij het uiteindelijk allemaal voor. Hij vervolgt: “Eén glimlach van een kind is al onbetaalbaar. De Harrie Arendsen Foundation, mijn werkgever, staat er ook volledig achter en ze sponsoren mij een paar keer per jaar met een volle tank brandstof. Dan blijft het ook nog een beetje te doen. Ik denk dat de auto zo 1 op 6 verbruikt als ik normaal rijd.”

De vrijwilligers van DAPD zorgen regelmatig voor New Yorkse taferelen op de Nederlandse wegen tijdens de evenementen waarvoor zij rijden. Remco: “Soms rijden we wel met zes Amerikaanse politieauto’s met flitslampen en sirenes achter elkaar door een stad. Dat trekt veel bekijks en zorgt voor vele blije gezichten langs de kant van de weg én op de bestuurdersstoel en/of achterbank. Ooit zou ik een rit rijden met een meisje van 9 jaar met kanker. Die rit is drie keer verplaatst en uiteindelijk afgelast omdat ze spoedig zou overlijden. Dat zijn heftige dingen. Wij krijgen vooraf dan ook een document waarin staat wat je wel en niet mag zeggen tegen de kinderen. Denk dan bijvoorbeeld aan het niet wensen van sterkte of beterschap. Kijk, met deze ritten doe ik die kinderen een laatste groot plezier, dat voel je aan alles. Je wilt ze vooral een superdag bezorgen ondanks het feit dat het de laatste keer is dat je ze ziet. Daar moet je maar niet te lang bij nadenken en verder alles uit de kast trekken om ze van begin tot eind te vermaken.”

De Harrie Arendsen Foundation steunt collega Remco. Zo zorgt de Foundation met regelmatig voor een volle tank en voor een blijvende herinnering voor de ‘Kleine Helden’ in de vorm van een speldje.” Enige tijd geleden hebben wij Remco zelf ook geïnterviewd. Benieuwd? Lees het interview met Remco op de website van de Harrie Arendsen Foundation via deze link.

Meer weten over de DAPD of de stichting steunen? Bekijk hier de website.

Ook interessant voor jou?

Loading …